تدوین راهبردهای توسعۀ گردشگری روستایی(مطالعه موردی: روستای شیدان، شهرستان بوانات، استان فارس)

گردشگری و اقتصاد گردشگری در حال حاضر، در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است. افزون بر این بسیاری از برنامه ریزان و سیاستگذاران توسعه نیزاز صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه ی پایدار یاد می­کنند. در این راستا گردشگری روستایی نیز جزئی از صنعت گردشگری به حساب می­آید که می­تواند با برنامه­ریزی اصولی و مناسب و شناسایی مزیت­ها و محدودیت­های گردشگری روستایی، نقش موثری در توسعه­ی این مناطق و در نتیجه توسعه­ی ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی بر عهده داشته باشد. جهت تدوین راهبردهای مناسب توسعة گردشگری در این روستا ، ابتدا با استفاده از مدل­های SWOT و EFE و IFE، مهم ترین عوامل داخلی و خارجی مؤثر بر توسعة گردشگری روستای شیدان شناسایی شدند، سپس با استفاده از روش ماتریس داخلی و خارجی (IEM)، موقعیت منطقة مورد مطالعه، جهت انتخاب و تدوین راهبردها مشخص شده و در مرحلة آخر، با استفاده از مدل روش تحلیل سلسله مراتبی AHP، بهترین راهبرد توسعة گردشگری در این روستا انتخاب گردید و نتایج بدست آمده نشان داد که: با توجه به پتانسیل ها و محدودیت های روستای شیدان در زمینة گردشگری، در بین چهار راهبرد اصلی، راهبرد WT، با امتیاز 0.342 به عنوان بهترین راهبرد انتخاب شده است. راهبرد ST4- توسعه زیرساخت ها و امور زیربنایی و تجهیزات خدمات رفاهی و زمینه­سازی جذب سرمایه­گذاران به فعالیت در بخش گردشگری با امتیاز 0.468 در بین 16 راهبرد مطرح شده، بهترین و مؤثرترین راهبرد می باشد.